ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ (2003-04) 2-2

Τέσσερις αγωνιστικές πριν το τέλος του Πρωταθλήματος, ο Παναθηναϊκός ήταν μπροστά στην βαθμολογία και οι γαύροι έρχονταν για νίκη στη Λεωφόρο. Το ματς έμεινε στην ιστορία για την αποβολή του Τζιοβάνι από το διαιτητή Δούρο και τη μη αποβολή του Κυργιάκου για την ίδια φάση. Ο Αλέφαντος βγήκε στην εκπομπή της Έλλης Στάη κλαίγοντας ότι τον αδίκησαν και παρακαλώντας τον Δούρο να πάρει τηλέφωνο και να ζητήσει συγνώμη. Οι γαύροι γκρίνιαζαν αριστερά και δεξιά ότι ο Δούρος είναι Παναθηναϊκός, κτλ, κτλ.
Η αλήθεια είναι ότι ο Δούρος ευνόησε τον γαύρο όσο μπορούσε στο ματς, μέχρι την αποβολή του Τζιοβάνι. Ο Γεωργάτος έκανε τρεις κίτρινες κάρτες και πήρε μόνο μία. Ο Καστίγιο έπρεπε να αποβληθεί με απευθείας κόκκινη, πήρε κίτρινη. Ο Ανατολάκης έκανε πέναλτυ στον Κωνσταντίνου που το είδαν και οι τυφλοί, δεν έδωσε τίποτα. Και φυσικά το κορυφαίο, στην ισοφάριση του γαύρου, μετά τα πέντε ριπλέυ και τις επιστημονικές αναλύσεις, το μόνο που μπορεί να πει κανείς, είναι ότι η μπάλα δεν πέρασε τη γραμμή και μόνο ο Δούρος είδε γκολ.
Οπότε οι μόνοι που μπορούμε να μιλάμε για αδικία είμαστε εμείς, που θα έπρεπε να παίζουμε με δυο παίκτες παραπάνω και να νικάμε 2-0 από το 40'. Ο Τζιοβάνι έκανε πρώτα επιθετικό φάουλ, μετά αλληλοχτυπήθηκε με τον Κυργιάκο, έπρεπε να αποβληθούν και οι δύο, αλλά βγήκε μόνο ο Τζιοβάνι. Τέλος.

 

Η ομάδα έπρεπε να νικήσει το ματς, γιατί ήμασταν και καλύτεροι, αλλά παίζαμε και εντός, το άγχος όμως και ο διαιτητής, έκοψαν τη φόρα μας. Η κερκίδα ήταν δυνατή, αλλά και αυτή ανυπόμονη, να δει να κλειδώνει ο τίτλος με μια νίκη, που τελικά δεν ήρθε.

Η ισοπαλία ευνόησε εμάς, κάναμε τέσσερις νίκες μέχρι το τέλος και πήραμε το Πρωτάθλημα μετά από 7 χρόνια. Ενδιάμεσα είχαμε νικήσει στον τελικό του Κυπέλλου, που απλά βούλωσε τα στόματα και μας βοήθησε ψυχολογικά για τη συνέχεια.